মো ক এনে এখন পৃথিৱীৰ সাধু কোৱা য'ত এই দৈনন্দিন বিদ্বেষ আৰু ঘৃণাৰ অন্ধকাৰ আয়তৰ সিপাৰে এখন বিশাল আকাশৰ ঘৰ, য'ৰ পৰা জাকে জাকে সৰি পৰা হেজাৰ পপীয়া তৰাৰ কুহুমীয়া নিৰ্যাসত আমি মুকলি চোতালত ৰৈ নিৰ্ভয়ে জাহ যাব পাৰোঁ ৰাতিটোৰ বাবে। মোক এনে এখন পৃথিৱীৰ সাধু কোৱা য'ত নাই কোনো নিৰ্বাক ঈশ্বৰৰ ঘৰ যিখন পৃথিৱীত তুমি, মই, তেওঁ একেলগে গলি গলি কুঁৱলীত মিলি যোৱা একাদশীৰ সেমেকা জোনৰ তলত বিনিময় কৰিব পাৰোঁ বিশ্বাস, প্ৰেম আৰু জীৱন-বৈভৱৰ বিলাসী টোপোলা মোক এনে এখন পৃথিৱীৰ সাধু কোৱা।
প্ৰিয় মানুহবোৰৰ সৈতে কৰা আলাপ অথবা তেওঁলোকৰ বিযয়ে পতা অন্তহীন কথাবোৰকেই বুটলি আনিছোঁ ব্ল'গলৈ।