Skip to main content

Posts

Showing posts from June, 2011

ফেঁহুজালিৰ প্রতীক্ষাত এৰাতি

পপীয়া তৰাৰ হাতত বন্দী ৰাতিটোৰ আয়ুস বেলিৰ তেজত জ্বলি পোহৰ হোৱাৰ অপেক্ষাত এলান্ধু আন্ধাৰ কেতিয়া ভাগিব পূবাকাশৰ জঠৰ মৌনব্রত?

অপেক্ষা

বেলি, তেজে টগ্‌বগ্‌ মোৰ প্রিয় প্রতিৱেশী কাতৰে মাতিছোঁ--- ৰ'দজাক বুকুৰ দলৈকে হেঁচি হেঁচি গুঁজি দি যাবি কতদিন ধৰি দেখা নাই এছোৱা আকাশৰ ফৰকাল ৰং ভেঁকুৰা চোতালত লেপেট কাঢ়ি বহে গোটেইখিনি ভাগৰ ৰৈ আছোঁ, দি যাবিহি বুলি এবুকু কুহুমীয়া পোহৰ য'ত নিজেই গলি যাব পাৰি

সাপ

বৰষুণজাক খপ্‌জপকৈ পৰোঁতেই সাপটোৰ চিক্‌মিকনি দেখিছিলোঁ চাকিৰ অকমাণ পোহৰতচোন সি মোৰ ভৰিয়েদি বগাই আহে নিষিদ্ধতাত তাৰ হেনো দুআঙুল ডুবি চাবৰ মন

কবিতা৪

এটুকুৰা শিল হৈ শুই পৰিম নৈখনৰ বাটত চোওঁ-নোচোওঁকৈ মোক চুই যোৱা কল্‌কল্‌ শব্দৰ নামহীন চেঁচাত ঘামি উঠা গৰমবোৰ গলিব নৈপৰীয়া গছৰ ছাঁই চাকি চাব মোৰ ওঁঠৰ লুণীয়া অ' মেঘবোৰ, বেলিটোক পানীত নামিবলৈ নিদিবি শেলুৱৈৰ লগত মোৰ কথা আছে এতিয়া

বৰষুণত এদিন

ঘৰৰ পিৰালিতে লগ পালোঁ আজি মোৰ এৱাঁ নভঙা ল'ৰালি অমলিন হৈ থকা তাৰ হাঁহি এটা নাওৰা পানীৰ খল্‌মল্‌ ধেমালিত হেঁপাহ পলুৱাই তিতিছিল মায়ে আঁচুৰি দিয়া চুলিত জপিয়াই বহি বৰষুণৰ টোপালবোৰেও খুব ৰং কৰিছিল কাগজৰ কণমানি নাও এখনতে উঠি পানী যোৱা বাটেৰে গ'লগৈ সি পুনৰ কেতিয়াকৈ আহিব নোকোৱাকৈ

ৰাতি

এজাক তৰাৰ চপলতা সাৱটি আকাশৰ টোপনি নাহে কলপতীয়া হাবিখনৰ সিপাৰে ক'ত নামে একাদশীৰ জোন? এই যেন পানীৰপৰা উঠি আহিব সাধুকথাৰ জলকুঁৱৰী, নাম নজনা চৰাইৰ উৰুঙা মাত এটা খোপাত পিন্ধি.. মেৰিয়াই ধৰোঁ ধৰোঁকৈ থাকে কিবা বনফুলৰ গোন্ধ

ভনীলৈ বুলি এটা কবিতা

সপোনৰ ৰংবোৰ চুই চাবলৈ তয়েই শিকাইছিলি এদিন আশাবোৰ বুকুৰ উম দি জীয়াই ৰাখিবলৈয়োতো তোৰেপৰা শিকিলো যিদৰে শিকিলো চকুত পানী লৈ হাঁহিবলৈ মনত পৰেনে ল'ৰালিৰ খিল্‌খিল্‌ হাঁহি? কাজিয়া কৰি মুখ ফুলোৱা আবেলি? নাইবা গৰমৰ দুপৰীয়াবোৰৰ এটা এটা বদমাছি?? সময়ে কিমান বাগৰ সলালে নতুন কথাবোৰ পুৰণি হ'ল কিমান কথা আহি নতুন হ'লহি মাথোঁ সলনি নহ'লো আমি সময়ে আমাৰ ল'ৰালি মোহাৰি পেলালেও টগ্‌বগ্‌ যৌৱন আঁজুৰি নিলেও আমিতো সদায়েই চেনেহৰ ভাই-ভনী (ভগ্নী কৃষ্ণা গগৈৰ হাতত)

খেতিৰ দিনৰ কবিতা

হুৰমূৰাই বাঢ়িছে এপথাৰ ব্যস্ততা কুঢ়া চৰাইৰ কঠিয়াতলীত পোনা মাছৰ উলাহ সমাৰ বোৱা মাটিৰ গোন্ধত গাভিনী টোমবোৰ পাতল হয় হোলোঙাত ওলমি গঙাচিলনীৰ কোঢ়ালবোৰো যায় নেকি কেনিবা? আলিৰ কানত ভেঁজা দি ৰোৱা এশাৰী খোকাত বন্দী ৰাতিৰ সাঁজৰ কল্‌মল্‌ ভোক ৰংমন অ', বেলিটোচোন ভাগৰিলেই তোৰহে ব্যস্ততাৰ শেষ নাই।