এছ এম এছ--- এনেকৈয়ে দৈনন্দিন

          পুৱা বিছনাতেই মোবাইলটো কঁপি উঠে। টোপনিৰ জলকা নুগুচা চকু মোহাৰি চাওঁ-- স্ক্রীণত ভাঁহি থাকে '3 messages received'। বুটাম টিপোঁ। এটা অর্পণৰ, পুৱাৰ শুভেচ্ছা জনাইছে। বাকী দুটা যোৱাৰাতি পঠোৱা। এটা সুব্রতৰ, আনটো শশাংকৰ। আগেয়ে ক'তো নোপোৱা দুটা অত্যন্ত হাঁহি উঠা কৌতুকৰ সৈতে শুভৰাত্রি জনাইছে (মেছেজকেইটা পঠোৱা সময়ৰ লেখত অৱশ্যে সুপ্রভাতহে হ'ব লাগিছিল)। স্বয়ংক্রিয়ভাৱে ৰিপ্লাইত আঙুলিবোৰে গুড মর্ণিং লিখে।

          গোট দিন এটা বাগৰি যায়। কোনো SMS নাই। আবেলি স্ক্রীণত ধৃতব্রতৰ নাম। খুলি চাওঁ-- "what does cash book determine? reply soon"। নাই নাই, এইবাৰ ৰিপ্লাই লিখিবলৈ ধৈর্য নহয়।

          গধূলি আকৌ ধৃতব্রতৰ মেছেজ-- "অই বোন্দা মেকুৰী"। ৰিপ্লাই দিওঁ-- "তোৰ নামত এটা মেকুৰী পুহিম চাল্লা"। ধৃতব্রত-- ".........."। হাঁহি উঠে খুব। কেতিয়াবা এনেকৈ অর্থহীন কথা পাতি থাকিও ভাল লাগে বন্ধুৰ লগত। messege received - message sent - message received - message sent। মোবাইলৰ বাৰম্বাৰ কঁপনি। এইবাৰ এটা এছ এম এছ ধ্রুৱৰ-- "জীয়াই আছ? যোৰহাট এৰিলি নি?" মই-- ".........."

          পঢ়া টেবুলত বহাৰ নিয়মকন কৰিবৰ হয়। এনেতে শিখাৰ এছ এম এছ-- "TET কেনেকুৱা হ'ল?" মই- "দিয়াই নাই, ......."

          বিছনাত পৰিবলৈ লওঁ। অলপ অগাপিছাকৈ তিনিটামান কঁপনি। কেইবাটায়ো পথাইছে একেটা SMS- "জয় সৰস্বতী মাতা কি! ইছ মেছেজ কো ১০ দোষ্টো কো ভেজো। নহী তো........"। বৰ বিৰক্তিৰে ফোনটো থওঁ। তেনেতে নয়নজ্যোতিৰ মেছেজ; পৰীক্ষাৰ ৰুটিন দিলে নেকি সুধিছে। বিছনাত পৰোঁতেই আকৌ এটা কঁপনি। এইবাৰ অনন্যা। এটা বৰ ধুনীয়া চিন্তাৰ এছ এম এছ। তাৰপিছত অমৃত- "dedicated to all batch mates.........." মৌচম, মিঠু, ৰাজশ্রী, বীণাপানি, ত্রিদীপ। ভাল লাগে। ৰিপ্লাই লিখোঁ। পঞ্চাননৰ এটা মেছেজ- "নিশা হ'লেই আকাশখনে মন মাৰি পেলায়...।" কৰবী ডেকা হাজৰিকাৰ বৰ ধুনীয়া দুশাৰী কবিতা। বঢ়িয়া! লাহে লাহে চকুবোৰ টানি ধৰে। ফোনটো গাৰুৰ কাষত থৈ দিওঁ লাহেকৈ।