Skip to main content

দ্য এ টীম


(ইংৰাজ গায়ক, গীতিকাৰ, গীটাৰবাদক, সংগীত নিৰ্মাতা Ed Sheeran-ৰ The A Team শীৰ্ষক গীতৰ ভাবানুবাদ)

বিৱৰ্ণ ওঁঠ, শেঁতা পৰা মুখ
বৰফৰ চেঁ‌চা খামোচত তাই উশাহ লয়
জ্বলি থকা পেটত টেঙেচী সোৱাদ
পৰিশোধ নকৰা ভাড়াৰ গন্তিত শেষ হয় দিন
শেলুৱৈ বাটেৰে অচিনাকি পুৰুষৰ গোন্ধত খুপি খুপি দীঘলীয়া ৰাতিবোৰ নামে
জীৱনৰ ওঠৰটা বসন্ত গৰকাৰ পৰাই তাই হেনো
দিবাস্বপ্নত মজি থকা নিচাখোৰৰ ৰাজ্যৰ প্ৰথম শ্ৰেণীৰ নাগৰিক
একাঁজলি পানীত এতিয়া যেন ডুবিব ধৰে তাইৰ মুখৰ ছবি
নষ্টপ্ৰায় পেষ্ট্ৰী এটাৰ দৰে লাহে লাহে
কোনে বা চিঞৰি উঠে নেপথ্যত ---
"The worst things in life come free to us…"
জীৱনৰ জপনা খুলি নিবিচৰাবোৰ বৰ সহজকৈ আহে এনেকৈয়ে
কিয়নো তাই যে ঈশ্বৰৰ দেশৰ মানুহ!
নাই নাই, বাহিৰৰ চহৰত তাই আজি নেমেলে ডেউকা
ধোঁৱা আৰু নিচাৰ কাঁচৰ নলীৰে  তাইৰ মাতৃভূমিলৈ উভটনি খোজৰ সপোন
অথবা তৃতীয় পুৰুষৰ সৈতে ভালপোৱাৰ দৰ-দাম
পাবা জানো, শীতৰ ৰাতি বাহিৰৰ আন্ধাৰত সৰগৰ দূত?
নিৰ্জীৱ কোঠা একোটোত সিঁচৰতি খুচুৰা নোটৰ মাজত
ভাগৰুৱা চকুৰে তাইৰ বেশ্যাৰ বিলাস
টাপলি মৰা পোছাকেৰে বাৰে বাৰে সাঁতুৰিব খুজি
তাই উপঙি থাকে আয়াসত
শীতৰ ৰাতি বৰফৰ খামোচত কঁপি মৰে সৰগৰ দূত

বন্ধ চকুৰ ৰঙীণ আশাত বন্দী আমিও মানুহ
পিছে জীৱনৰ জপনা খুলি নিবিচৰাবোৰ বৰ সহজকৈ আহে
কিয়নো আমিও ঈশ্বৰৰ দেশৰে মানুহ
বাহিৰত এতিয়া মাথো বৰফ আৰু কুঁৱলীৰ ভিৰ,
বাহিৰত এতিয়া মাথো বৰফ আৰু কুঁৱলীৰ ভিৰ


Comments

জনপ্ৰিয় লেখাসমূহ

হীৰুদাৰ কবিতা ----- শাওণ, পথাৰ ইত্যাদি

তুমিতো জানাই               এই কবিৰ আৰু একো নাই এটাই মাথোঁ কামিজ          তাৰো ছিগো ছিগো চিলাই প্রেম নিশ্চয় এনেকুৱাই        আৱৰণ খুলি হৃদয় জুৰাই।                                               (ভোগালি)           হীৰেণ ভট্টাচার্য---- সাহিত্যপ্রেমী প্রতিজন অসমীয়াৰ মৰমৰ, শ্রদ্ধাৰ 'হীৰুদা'। তেওঁৰ অনুপম, বাছকবনীয়া শব্দৰাজিয়েই তেওঁৰ পৰিচয়। ১৯৩২ চনত যোৰহাটত জন্মলাভ কৰা এইগৰাকী কবিৰ কবিতাৰ মূল বিষয়বস্তু মানুহ আৰু বৰণীয়া প্রকৃতি; মানুহৰ সুখ-দুখ, প্রেম-প্রত্যাশা। বিষ্ণুৰাভা বঁটা বিজয়ী (১৯৫৮) হীৰুদাৰ প্রথমখন কবিতা সংকলন 'মোৰ দেশ মোৰ প্রেমৰ কবিতা' প্রকাশিত হয় ১৯৫৭ চনত। 'শইচৰ পথাৰ মানুহ' কবিতা সংকলনৰ বাবে ১৯৯২ চনত হীৰুদাক সাহিত্য অকাডেমী বঁটাৰে সন্মানিত কৰা হয়।            হীৰেণ ভট্টাচার্যৰ কবিতাৰ এক বুজন সংখ্যক কবিতাৰ বিষয়বস্তু সদা পৰিৱর্ত্তনময়ী প্রকৃতি। ইয়াৰে বহুখিনি শইচৰ পথাৰ, খেতিয়ক আৰু কৃষিকার্যক লৈ ৰচিত। তেওঁৰ কবিতাত কথা কয় শস্যৰ বীজে----- "মোক টানকৈ ৰ'দাই টোমত ভৰাই থোৱাঁ ভঁৰালঘৰৰ চোতালখনতে                    মৌ-সৰা দি জহি

পথাৰত খোৱা-লোৱাৰ আনন্দ

আলোকচিত্ৰ: চন্দন নদী আৰু পথাৰ   —   এই দুয়োটা উপাদান মিলিয়েই গঠিত হৈছে অসমৰ সাংস্কৃতিক জীৱনৰ কাঠামো । এই দুই উপাদানক কেন্দ্ৰ কৰি ৰচনা হয় অসমীয়া গ্ৰাম্য জীৱনৰ টুকুৰা - টুকুৰ ছবি । অসমত পথাৰ বুলিলে আমি সততে ধান খেতিৰ পথাৰকেই বুজো । আহাৰ - শাওনমহীয়া ডাৱৰীয়া আকাশৰ তলত ৰোৱণীয়ে ভূঁই ৰূই থকা , আঘোণৰ পথাৰত ধান বুটলা ভাটৌৰ জাক , জিৰিক জিৰিক ডাঙৰিভাৰৰ দৃশ্য সুলভ । খেতিৰ ভৰপকৰ সময়ছোৱা অসমীয়া খেতিয়কসকলৰ পুৱাৰ পৰা গধূলিলৈকে কাম । দিনটো প্ৰায় পথাৰতে পাৰ হয় । পুৱাৰ পালমৰা পঁইতা-কৰ্কৰাৰে দিনটো আৰম্ভ হ ’ লেও বাকী খোৱা - লোৱাবোৰো পথাৰতে কৰা হয় । পথাৰৰ মুকলিত বহি ইটো -সি টো খোৱাৰ আমেজই সুকীয়া । ৰোৱাৰ দিনত কামৰ ফাঁকতে ৰোৱণী - হালোৱা আটায়ে মিলি আলিতে বহি চাহ-জলপানৰ মেল পাতে । গুৰৰ সৈতে ৰঙাচাহকণ বৰ জুতিলগা হয় পথাৰত । চাহ দিবলৈ আহোঁতেই হালোৱাই হাল বাওতে ধৰা পুঠি - গৰৈচিৰিকা দুই - চাইটা দি পথায় । সেই মাছেই গৃহিণীয়ে দুপৰীয়াৰ ভাতসাঁজৰ লগত দি পথালে সমাৰ বোৱা মাটি আৰু পোৰা মাছৰ পিটিকাৰ ফুৰ্ফুৰীয়া গোন্ধ এক

ধূসৰতাৰ কাব্য

নৈ য়ে এৰা সুঁ‌তি এটাৰ গাত এলানি নিৰ্জল পদচিহ্ন গৰখীয়া হাবিত হেৰাই যোৱা  সুহুৰিৰ দৰে মাত মাজনিশাৰ বনকেতেকী অথবা মেঘমালাত বিলীন হোৱা ভাসমান নক্ষত্ৰপুঞ্জ বুকুত তপ্ত বালিৰ  সহস্ৰ সূৰ্য বান্ধি কৰা সমুজ্বল কাব্য কামনাৰ বাবেই মদৰুৱা ধূলিত আকণ্ঠ ডুব গৈয়ো আমি বাট বুলিম অনন্তকাল ধূসৰতাৰ মাজেৰে   (বুকুত হাত ৰাখিও হেৰাই যোৱা প্ৰতিগৰাকী ব্যক্তিলৈ অকৃত্ৰিম ভালপোৱাৰে)